Sommige lokale besturen in de vervoerregio, met een hoofdzakelijk stedelijk karakter en klein buitengebied deden hun voordeel met het nieuwe vervoerplan. De openbaar vervoer gebruikers in gemeenten met veel platteland ondervonden meer nadelen.
De lokale besturen kregen de laatste weken vaak het verwijt dat ze deze nieuwe plannen in hun vervoerregio mee goedkeurden, en dus mee verantwoordelijk waren voor de verslechterde dienstverlening. De lokale besturen werkten inderdaad samen met De Lijn en MOW de nieuwe vervoersplannen uit, maar binnen van bovenaf opgelegde krijtlijnen. De Vlaamse overheid vergrootte het beschikbare budget niet en de combinatie met het opgelegde Vlaamse kader van basisbereikbaarheid had tot gevolg dat druk bezette lijnen versterkt konden worden, maar aanbod op minder bezette lijnen moest geschrapt worden. Hiervan dreigde de reiziger op het platteland het slachtoffer te worden, maar werd beloofd dat het nieuwe instrument van flexvervoer ervoor zou zorgen dat de burger toch op haar of zijn bestemming kon geraken.
De lokale besturen hebben vaak individueel en collectief hun bezorgdheid geuit naar de Vlaamse overheid, de Lijn en MOW over de vertraging die de invoering van het flexvervoer opliep, en de gevolgen ervan voor de reiziger bij de invoering van het nieuwe openbaar vervoerplan. Ze zagen hun vrees realiteit worden toen bij de lancering van het nieuwe vervoerplan het flexvervoer onvoldoende in staat bleek om de reiziger vlot op de eindbestemming te brengen. Door diverse redenen kwamen ook soms op de lijnen van het kern- en aanvullend net bussen niet opdagen door defecten of een tekort aan chauffeurs). Een spijtig neveneffect is dat de positieve elementen in het vervoerplan zoals een hogere frequentie op bepaalde lijnen overschaduwd worden door berichten over te volle bussen, leerlingen die te laat op school komen, enz..
Naar aanleiding van de vele klachten op het terrein brachten de lokale besturen de pijnpunten opnieuw ter sprake bij De Lijn en MOW. Ze zullen ook bij de bevoegde minister de problematische werking van het flexvervoer in de getroffen gemeenten blijven aankaarten, en vragen meer budget voor nieuwe bussen en voor de betere uitwerking van het vervoersnetwerk. Daarnaast vragen ze om bijkomende inspanningen om de personeelsbezetting op een normaal peil te brengen zodat de dienstverlening op het vervoernet verbetert, en zodat burgers sneller een antwoord krijgen op hun vragen. Voor het aantrekkelijk maken van het openbaar vervoer voor de reiziger en de realisatie van de modal shift is het tot slot een absolute noodzaak dat er voor de reiziger een uniek ticket is voor trein-, bus- of deelvervoer.
De lokale besturen waarderen de vlotte aanspreekbaarheid van De Lijn, evenals hun grote inspanningen om binnen de beperkingen van het opgelegde kader naar oplossingen te zoeken. Ze hopen dat reizigers niet zullen afhaken en het openbaar vervoer zullen blijven nemen zodat het aanbod niet verder afkalft.
