Zwerfvuil

In de schaduw van de populieren
ligt een vergeten verhaal
verborgen tussen de plooien
van verdorde bladeren en gebroken glas.

Zwerfvuil is de stille getuige
van menselijke onachtzaamheid.
Rondslingerend afval ligt te vergaan
onder het gewicht van de tijd.

De zon stort haar gouden stralen
over felgekleurde etiketten
die hun glans hebben verloren.

Op het grasveld
liggen vergeten blikjes bier.
Een echo van een benevelde lach
die de troep achteloos achter liet.

De wind speelt met het papier van een krant
dat als een verloren ziel door de lucht danst.
Het zwervend vuil blijft liggen,
wachtend op een hand die het opraapt.

Het roept vragen op over verantwoordelijkheid,
het smeekt om aandacht.
Wachtend op een hart dat zich bekommert
om de schoonheid van deze stad